رسم وصل

عمه یه غم تو سینه مه خدا میدونه

من توی خیمه موندم و عموم بیرونه

صداش و خسته می شنوم عمه رهام کن

بذار برم پیش عموم فقط دعام کن

عمو حسین عمو حسین برات بمیرم

تو خیمه ام ولی دلم توقتلگاهه

عموم اسیر تیغ شمر رو سیاهه

عمه بذار برای التیام زخماش

عبدالهش فداش بشه جلوی چشماش

عمو حسین عمو حسین برات بمیرم

محاله تنهات بذارم میون دشمن

ای به فدای غربتت دست و سر من

حتی الان که من شدم تو خیمه محبوس

نمیشم از یاری تو یه لحظه مأیوس

عمو حسین عمو حسین برات بمیرم

دریافت سبک

به سبک: زنده موندیم و محرم شد دوباره

خیمه موندن برام مثلِ عذابه

رها کن دستم و عمه ثوابه

سر رسیده طاقت من    عمه حالاست نوبت من

خیمه تنگه چون قفس باید برم من

بی هوا با یک نفس باید برم من

سوی مقتل بی فرس باید برم من

ای عمو جان ای حسین جان

من نباشم تو رو در خون نبینم

روی جسم تو یک ملعون نبینم

از دلم آگه تو هستی   عشق عبداله تو هستی

کی میذارم روی سینه ت پا بذارن

دشنه ها نم نم به جسم تو ببارن

تشنه ها به پیکرت هجوم بیارن

ای عمو جان ای حسین جان

من کنار تو هستم جای بابا

می دهم هر دو دستم جای بابا

جان سپارم در بر تو    پیش چشمان تر تو

اینکه مرد این سپاهم خوش به حالم

می کنی اینک نگاهم خوش به حالم

سینه ات شد قتلگاهم خوش به حالم

ای عمو جان ای حسین جان