رسم وصل

زیبایی بی حد ارباب تو هستی

در عشق سرآمد ارباب تو هستی

آن مظهر غیرت کز گفتن حرفش

کوتاه نیامد ارباب تو هستی

شاهی که بلا هم در کرب و بلایش

والله کم آورد ارباب تو هستی

استاد یتیمی که شهد شعورش

طعنه به عسل زد ارباب تو هستی

شک در سخنم نیست بر مسند قلبم

هر کس که نباشد ارباب تو هستی

فرموده که هستند در شام وفاتم

شاهنشه مشهد، ارباب تو هستی؟

ذکرم شب اول در تیرگی قبر

بی لکنت و ممتد ارباب تو هستی