رسم وصل

فکه میگن غربت تو زبون زد مناطقه

رمل‌های مثل گوهرت پر از گل شقایقه

فکه میگن سکوت تو ناله داره ، شنیدنی ست

هر وجب از رمل‌های تو معطره بوسیدنی ست

فکه میگن طلا داری میون رملات هنوزم

بگو به من باید تا کی از داغ اونها بسوزم

فکه بگو به من چرا اینجا یه طور دیگه می شم

نمی تونم پا بشم و ز قتلگات دست بکشم

فکه دلم میگه میخوای به مهمونات نظر کنی

از شهدای بی نشون این دل و باخبر کنی

فکه می شه یه روز باشم مهدی فاطمه بیاد

فکه دوباره باز بشه تُو رکابش درِ جهاد