رسم وصل

به سبک: زنده موندیم و محرم شد دوباره

اصغر ای کودک بی هوش بابا

وقته رزمه بیا آغوش بابا

بسّه بی تابی و گریه   غنچه بی خواب خیمه

وقت شه که دستم و اصغر بگیری

وقت شه که از قنوتم پر بگیری

وقت شه از آسمون ساغر بگیری

علی لای لای...

بی زبونی ولی فهمیده بابا

دوست داری زود بری آغوش زهرا

دنیا دیگه جای تو نیست   مأمن و مأوای تو نیست

آره گهواره برات خیلی کوچیکه

آره دنیا زیر پات خیلی کوچیکه

تشنه ای آره فرات خیلی کوچیکه

علی لای لای...

دست و پا هِی نزن تو دست بابا

حالا سیراب می شی از دست زهرا

سوی خیمه، ای قرارم    روی برگشتن ندارم

می برم جایی تو رو هیچکس نبینه

که نشه طلفم تنت پامال کینه

وعده ی ما روز سوم روی سینه

علی لای لای...