رسم وصل

مثل کوهی روبروی هر چه ظلمت ایستاد

خالصانه، صادقانه، مردِ خدمت ایستاد

افتخارش خادمیِ حضرت سلطان طوس

با شعار یا رضا او رأس دولت ایستاد

التیام درد مردم شد تمام غصه اش

حلّ سیلِ درد و غمها داشت زحمت، ایستاد

مردمش را بر ریاست، صندلی ترجیح داد

این بیابان آن دِهستان پای ملّت ایستاد

در مصافِ انتقادِ دشمنان و دوستان

خم به ابرویش نیامد پشت اُمّت ایستاد

آبرویش را برای اعتقادش خرج کرد

پای حرفش پای دردش غرق محنت، ایستاد

بی توقّع، با صداقت، عاشقانه کار کرد

پای رهبر پای کشور اوج عزّت ایستاد

مزد زحمت را گرفت از دست مولایش رضا

روز خدمت در حرم در خونِ غیرت ایستاد

در کینه ی فرعونیان تنهاست غزه

اکنون نمادِ خیزش دنیاست غزه

 

از نفرتِ شمر و سنان های زمانه

هر روز نه،هر لحظه عاشوراست غزه

 

شاید که از انسانیت بویی نبرده

هر کس تو را خاموش و ویران خواست غزه

 

می آید آن روزی که صهیون غرق گردد

در خونِ طفلی که از آن دریاست غزه

 

محکم بمان پای دفاع از سرزمینت

چشم انتظارت مسجد الاقصی ست غزه

 

ویرانه هایت با فرج آباد گردد

فردای با صاحب زمان زیباست غزه

 

در لشکر دردانه ی حیدر به زودی

همگامِ ایران پرچمت بالاست غزه

همچو سروی در مدار باد و باران ایستاد

مثل سدّی در مصاف سیل و طوفان ایستاد

منطقش در شبهه ها برّنده تر از تیغ بود

یک تنه بی ادعا در بین میدان ایستاد

فهم او از دین، ولایت، بی بدیل و ناب بود

با عقیده کل عمرش مرد ایمان، ایستاد

پای تبیین ولایت ناسزا، تهمت شنید

خم به ابرویش نیامد او، کماکان ایستاد

در هجوم فتنه ها، تهدیدها، تخریب‌ها

لحظه ای غافل نشد تا دادنِ جان، ایستاد

او رفاهش را، جوانی را فدای درس کرد

پای رفعِ شکّ و تردید جوانان ایستاد

عافیت جو و سیاست باز و بی دانش نبود

بی تعارف روبروی ظلم دوران ایستاد

عاقلانه، عاشقانه، بی توقف، سربلند

پای جمهوری اسلامی ایران ایستاد

 

سرباز بی بدیل و حافظ ملت بسیجی است
بی ادعا ترین مدافع امت بسیجی است

آن چهره ای که حرف ولی را به جان خَرَد
بی وقفه بی تامل و غفلت بسیجی است

جان برکفی که سینه سپر کرده در بلا
تا بشکند صفوف مذلّت بسیجی است

آزاده ای که سر بدهد پای بینش اش
بی ذره ای تملّق و منّت بسیجی است

مردِ نبردِ صحنه ی آشوب و فتنه هاست
کابوسِ خواب خدعه و بدعت بسیجی است

ای کاش که ایمان به کمی نان نفروشیم
جان داده ولی غیرت و وجدان نفروشیم

تا زوزه کشید از وسط معرکه گرگی
دشت و علف و گله و چوپان نفروشیم

کفر آمده در مأذنه ی منطق برخی
غیرت برود از دل اگر جان نفروشیم

با خونِ جگر در وطن آرام گرفتیم
سخت آمده این امنیت آسان نفروشیم

در معرکه بازارِ مه آلوده ی فتنه
جز دُرّ بصریت درِ دکّان نفروشیم

از آتش و آشوب و تهاجم نهراسیم
خون داده ولی خشت به دونان نفروشیم

با خون شهیدان شده افراشته پرچم
یک لحظه لوا را سر میدان نفروشیم

ما را هوسِ گندم ری خام نسازد
ولله که سالار شهیدان نفروشیم

تاریخ شود شاهدمان در همه ادوار
اینجا نشود کوفه و قرآن نفروشیم

ما مرد جهادیم، نه اهل و زر و دینار
یک موی علی را به زرستان نفروشیم

 

در خاطره ها مانده ولی می گویم
روزی که عدو خباثتش را رو کرد
روزی که گواه حرف مان تاریخ است
دشمن همه ی حماقتش را رو کرد

آن روز تراب تشنه ی این خطه
می دید به کام دشمنان کارون را
او لشکری از فدایی و خون می خواست
تا حفظ کند هر وجب از هامون را

ما پای امام و عزت و اندیشه
از پا ننشستیم و فقط خون دادیم
تا تیشه نساید به پر این ریشه
صد باغ گلِ عاشق و مجنون دادیم

تا رعشه به عرشه ی عدو اندازیم
غسل از یمِ خفتگانِ در خون کردیم
فهمیده و نوجوان فراوان دادیم
تا دشمن دون ز خانه بیرون کردیم

امروز اگر مانده به جا این میهن
از معجزه ی جوشش آن غیرت هاست
آرامش مان بخاطر مردانی
مانند سلیمانی و چون همّت هاست

آرامشِ امروزِ همه مدیونِ
ایثار و ز خود گذشتنِ چمران هاست
این آبیِ آسمان مان مرهونِ
صد کشوری و شجاعت دوران هاست

آشفتگیِ هر وجب از این کشور
با خونِ دل و خون ز تلاطم افتاد
سر های فراوان به هوایش دادیم
تا پا نگذارد به زمینش شیّاد

هان ای همه ی دلشدگان، میهن را
خیلِ شهدا به ما امانت دادند
رفتند و چه عاشقانه این پرچم را
دادند به ما، حکم صیانت دادند

 

 

 

ای کاش که ایمان به کمی نان نفروشیم

 

 

جان داده ولی غیرت و وجدان نفروشیم

 

 

تا زوزه کشید از وسط معرکه گرگی

 

 

 

دشت و علف و گله و چوپان نفروشیم

 

 

به بهانه سالروز عملیات مرصاد و هلاکت منافقین 

در ذهن زمین زلزله شد پنجم مرداد

با همّت بی منّت و اندیشه ی صیاد

درسی به عدو داد که هرگز ننماید

دیگر هوسِ رد شدن از تنگه مرصاد

 

به مناسب حماسه پانزده خرداد و عروج حضرت روح الله

روزگار مرگ استبداد شد

چون قیام نیمه ی خرداد شد

با زلالِ جوی خون لاله ها

بار دیگر کربلا ایجاد شد

زین حماسه کوری چشم عدو

نیمه ی خرداد هم بنیاد شد

نهضت الهی روح خدا

با توکّل برخدا امداد شد

نور حق شیرازه ظلمت دَرید

در تزلزل ریشه بیداد شد

خون سرخ لاله ها اعجاز کرد

میهن ویران ما آباد شد

باغبان هم در تمنای وصال

منتظر تا نیمه ی خرداد شد

سهم او رفتن شد و وصلی جمیل

سهم ما جامانده ها فریاد شد

به بهانه سالروز ورود رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره)

 به میهن عزیزمان

آری اینجا روزگاری سرد بود

میهن ما دست هر نامرد بود

دین اسیر و در قفس مجروح بود

خسته از ظلمت پی یک نوح بود

اجنبی در مردم ما رخنه داشت

قصد آتش افکنی و فتنه داشت

دشمن از هر سو خیانت می نمود

چشم نامحرم به اینجا خیره بود

ملت ما خسته از آلام بود

در پی آنکه یل ایام بود

آنکه با عزمش دل‌آرایی کند

کشورش را مهد زیبایی کند

آنکه شوری در وطن برپا کند

پای غیرت را به تن‌ها وا کند

آنکه هستِ ملت ایران شود

تا ابد الگو و جاویدان شود

عاقبت آن روح بی پایان رسید

وعده‌های صادق قرآن رسید

از بنی­الزهرا و هم نام مسیح

شد برای مردمش همچون ضریح

او خرامان آمد و اعجاز کرد

قید زنجیر از تنِ دین باز کرد

مردِ میدان بود و میدان‌دیده بود

چون سحر بر ظلم شب تابیده بود

مرد حق بود و یل و آزادمرد

آمد این ویرانه را آباد کرد

وه عجب درک و شعوری داشت او

بذر غیرت را به دل‌ها کاشت او

وه عجب آزاده و اُفتاده بود

پای اعجازش جوانی داده بود

وه عجب بی‌ادعا و ناب بود

آنکه میر و سیّد طلاب بود

بار دیگر فتنه ها ابطال شد

جشن بیعت بهتر از هر سال شد

مرحبا بر مردم ایران زمین

حضرت سید علی خوشحال شد

ای مدعی منطق و وجدان

برخیز بیا بر سر میدان

فریاد بزن کوری شیطان

جمهوری اسلامی ایران

چندیست که ما بحث تقدس داریم

بر داشته ات قصد تجسس داریم

تو حاضری شعور برخی غایب

برخیز و بگو که ما تخصص داریم؟