رسم وصل

زمزمه و زمینه

عموی خوبم بکش رو سرم دست نوازش

ببین اومدم مقابل تو دارم یه خواهش

بنما تو سازش

با اذن چشات اجازه بده کاری کنم من

بذار خونم و به پای شما جاری کنم

یاری کنم من

عاشقم و باشد امیدم    اینه که ببینی شهیدم

چی میشه که منّت بذاری    به وجود محنت کشیدم

عموی غریبم حسین جان

بابام داده تا برات بیارم عمو یه نامه

همون نامه ای که با قلم و خط بابامه

نگاه کن باهامه

نبین کوچیکم شدم عمو جون دل تنگ اکبر

اجازه بده به من که بشم همرنگ اکبر

عمو جون پرپر

موندنِ من اینجا عذابه   بذا برم میدون ثوابه

این همه غم و این دل من    ز غریبیِ تو کبابه

عموی غریبم حسین جان

قاسم پاشو که عموت اومده بالا سر تو

بگو چی بگم عزیز دلم به مادر تو

از پیکر تو

چرا گیسوهات امید عمو در خون خضابه

قاسم پاشو که خدا میدونه حالم خرابه

قلبم کبابه

قاسم چِقَدر قد کشیدی   به علیِ اکبر رسیدی

شهیدی ندیدم تا حالا   به این کوچیکی و رشیدی

قاسمِ رشید و شهیدم

دریافت سبک

به سبک: عمه یه غم تو سینه مه خدا میدونه

عمو رسیده نوبتم برات بمیرم

مقابل چشمای با صفات بمیرم

خیمه برام جهنمه بدونِ اکبر

وجود من پر از غمه بدونِ اکبر

عمو حسین عمو حسین فدات بشم من

دیگه برام سخته توی خیمه بمونم

خودم رو مدیون محبّتات میدونم

عمو نذاشتی حس کنم بابا ندارم

یتیمم و جایی توی دنیا ندارم

عمو حسین عمو حسین فدات بشم من

ای که برای اهل خیمه بی قراری

عمو نبینم غمت و قاسم که داری

بذار که شیرین بشه کامم از شهادت

گلاب بگیرن از تنم پای ولایت

عمو حسین عمو حسین فدات بشم من