به سبک: وزیده به صحن دلم رایحه ی کرببلا
زندونی ظلم و جفاست پسر رسول خدا
با زبون روزه داره ناله ی کجایی رضا
تو سیاهیِ این قفس می کشه به سختی نفس
زیر لگدای عدو غریبه و بی یار و کس
یا امامِ کاظم مدد
زیر غل و زنجیر خصم یاد رضا غمخوارشه
روزه ست ولی وقت غروب تازیانه افطارشه
اسیر یه کافر شده بی رمق و لاغر شده
با صورت نیلوفریش مدافع مادر شده
یا امامِ کاظم مدد
تو قفس هارونیان ناسزا و تهمت شنید
زیر بار نامردی ها موهای سرش شد سفید
سحر رهایی رسید ولی پسرش رو ندید
مظلوم و غریبانه شد با لبهای تشنه شهید
یا امامِ کاظم مدد
۰ نظر
۱۴ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۰:۴۵